Als dochter van een diplomate had Laura Dankelman al veel van de wereld gezien voor zij in haar geboortestad Den Haag ging voetballen. Tot haar eigen verbazing schopte zij het snel tot jongste belofte van ADO Den Haag Vrouwen.

Toen zij voor het eerst serieus tegen een bal trapte, had Laura Dankelman behalve in Den Haag al in Yemen en het Canadese Toronto gewoond. De volgende bestemming voor haar voor het ministerie van Buitenlandse Zaken werkende moeder in 2009 was Bamako, de hoofdstad van Mali. Op de internationale school lieten de jongens die in de pauze voetbalden op een veldje van aarde met goals Laura als enige meisje meedoen. `Die jongens waren echt groot en minstens een jaar ouder dan ik, maar zij vonden dat ik in tegenstelling tot andere meisjes wél kon voetballen.`

Laura had direct de smaak te pakken - `leuk, lekker rennen` - en schreef zich in toen voetbal werd aangeboden als naschoolse activiteit. `Ook daar was ik het enige meisje.` Wedstrijden met een schoolteam zaten er niet in. `Er was niet echt een competitie voor kinderen.`

Niet voor meisjes
In 2011 teruggekeerd in de Residentie zochten Laura en haar ouders een goede voetbalclub. Een van de kandidaten in hun buurt was het vooraanstaande HBS. Wie schetst Laura`s verbazing toen zij daar te horen kreeg dat voetbal voor jongens was. Voor meisjes was er hockey. Net als eerder de jongens in Bamako waren ze bij REMO gelukkig wat ruimdenkender. `Ze hadden daar geen meisjesvoetbal, maar ik mocht gewoon met de jongens meedoen.` Na drie seizoenen bij REMO verhuisde Laura naar Die Haghe. `Ik vond het toen leuker om bij de meisjes te gaan spelen.` Vier jaar lang had zij het bij die club heel gezellig. `En voor mijn gevoel had ik ook genoeg weerstand, want na een wedstrijd was ik gewoon moe.`

Plotseling belletje
Een vader van een ploeggenote bij Die Haghe tipte Laura dat het met haar voetbaltalent misschien goed was om Marten Glotzbach te ontmoeten, op dat moment bezig om aan een jeugdteam onder 16 voor ADO Den Haag Vrouwen te bouwen. Laura deed mee aan de selectiedagen voor dat team en werd eigenlijk verrast door een plotseling belletje dat zij was uitverkozen. `Tussen andere meisjes die al hadden gespeeld voor het schaduwteam van ADO Den Haag Vrouwen en teams van de KNVB, terwijl ik nog lekker bij Die Haghe voetbalde, had ik dat nooit verwacht.`

Andere plek
`Vooral genieten` was het voornemen waarmee Laura aan haar eerste seizoen in het geel en groen van ADO Den Haag Vrouwen op Houtrust begon. `Ik vond het een mooie kans om verder te groeien. Met jongens als tegenstanders en tussen meiden die supergoed kunnen voetballen wilde ik zien hoe ik me verder kon ontwikkelen.` Een extra uitdaging was dat zij als linksback op een nieuwe positie kwam te spelen. `Ik was altijd mid-mid geweest.` Met haar sterke linkerbeen, fijne techniek en duelkracht bewees Laura zich ook bij de meiden onder 16 en promoveerde aan het einde van het seizoen direct naar het beloftenteam.

Vertrouwen
Als jongste van het beloftenteam genoot de dit seizoen 16 geworden Laura van het spelen tegen grote clubs en de beste meiden van Nederland. Trainer Stephan Vos had haar gezegd dat zij rustig moest wennen aan het hogere niveau, maar opnieuw ging het boven verwachting. `Ik moest wel wennen aan het spelen van wedstrijden van 90 minuten, maar al snel bleek dat ik dat aankon. In de eerste wedstrijd tegen PSV begon ik in de basis en speelde de hele wedstrijd en dat gaf vertrouwen.` Als basiskracht of invalster kwam Laura in alle wedstrijden in actie. Drie basisplaatsen tegen PSV en overwinningen op Ajax en tegen Feyenoord na een 2-0 achterstand beschouwt zij als hoogtepunten, net als de vrije trap waaruit zij met een linkse directe scoorde tegen FC Twente. `Ik oefen daar wel eens op na de training, maar het is nog geen specialiteit.`

De coronacrisis zorgde voor een bizar einde van het seizoen. `Het is raar om `s morgens je voetbalschoenen te zien en te bedenken dat je niet kan voetballen. Dat ik het nu heel druk heb met school, helpt om de tijd door te komen. Verder doe ik mijn oefeningen en vind ik het lekker om hier op het strand hard te lopen, zeker nu het beter weer wordt.`