Het beloftenteam van ADO Den Haag Vrouwen telt dit seizoen twee speelsters die niet op Nederlands (kunst)gras met voetbal begonnen, maar in een heel ander werelddeel. Anne Sellies vertelt wat er vooraf ging aan haar winnende goal tegen Ajax bij haar officiële debuut voor de hoofdmacht.

Een futsalteam in de Mozambikaanse hoofdstad Maputo is niet de het meest voor de hand liggende startpunt voor een Nederlandse voetballoopbaan. Anne Sellies was daar op haar achtste met haar oudere broer gaan spelen, nadat hun moeder als plaatsvervangend hoofd ontwikkelingssamenwerking op de ambassade van Nederland in Mozambique aan de slag was gegaan. `Inter Maputo was de club in de buurt. Wij speelden daar kleine partijtjes in de zaal of buiten op een mooi betonnen veld in gemengde teams met voornamelijk jongens.` Anne combineerde dat later met schoolvoetbal voor de Internationale Amerikaanse School in Maputo, om te beginnen met meiden van haar leeftijd in het junior varsity team. `Toen bleek dat ik er uitsprong, ben ik overgeheveld naar het varsity team van oudere meiden.`

Cultuurschok
Op haar twaalfde teruggekeerd in Nederland was Ter Leede aan Anne`s vader aanbevolen als een goede club voor zijn talentvolle dochter. `Daar kwam bij dat er in Oegstgeest ook een goede internationale school in de buurt was.` De overgang naar de Nederlandse voetbalschool was in eerste instantie wel goed voor een cultuurschok. `Ik was gewend dat alles direct naar voren ging, aan lekker rennen met de bal. Van tactiek was in Mozambique geen sprake, we deden maar wat.`

Anne moest vooral in het begin erg wennen aan zaken als het belang van tactiek, looplijnen en positiespel, maar slaagde er als behendige aanvalster spoedig in zich te onderscheiden door haar voeten te laten spreken. Zo kwam zij al snel te spelen tussen de veel oudere meiden van de MA1, werd zij gescout voor de selectieteams van de KNVB en maakte zij na een jaar de overstap naar de C1 van de jongens. In dat team kwam zij ook in beeld voor het Centrum voor Topsport en Onderwijs Amsterdam, waar zij het voetbal met een andere opleiding kon combineren.

Afgescheurd
Toen Anne na een stagejaar al op het punt stond naar het CTO Amsterdam te verhuizen, gooide een gescheurde kruisband flink roet in het eten. Bij Ter Leede begon voor haar een heel lange weg terug naar herstel, die nog eens moest worden verlengd toen zij opnieuw door haar knie ging en een operatie onafwendbaar was. Alsof dat niet genoeg was, werd zij daarna bij het CTO getroffen door een afgescheurde kruisband aan de andere knie. Bovendien kreeg zij kort daarna te horen dat het CTO Amsterdam ging stoppen. `Toen had ik het echt zwaar.` Toch vond Anne met de steun van haar ouders snel weer de motivatie en drive om alles uit het voetbal te halen. `Op welk niveau dat zou zijn, maakte op dat moment niet uit.`

Met andere speelsters van het CTO vorig seizoen overgestapt naar het beloftenteam van Ajax maakte Anne eerst pas op de plaats. `Omdat die overgang voor mij weer een grote verandering was, de staf mijn situatie niet goed kende en ik in m`n eentje aan mijn revalidatie moest werken, raakte ik het plezier in het voetbal kwijt.` Anne deed daarom een stap terug. Een oud-ploeggenoot van Ter Leede en het CTO, Lizzy Mastemaker, maakte haar voorzichtig warm voor een rentree bij de beloften van ADO Den Haag Vrouwen. `Zij zei vaak dat zij het daar super leuk vond en ik het er altijd kon proberen.`

Plezier op 1
Trainer Stephan Vos van de beloften, die Anne nog kende van de KNVB-selectieteams, nam zijn vroegere pupil dit seizoen graag in zijn selectie op. Voor Anne had het terugvinden van het plezier in het voetbal in het begin de hoogste prioriteit. `Vroeger dacht ik aan presteren en selecties voor vertegenwoordigende elftallen, maar dat heb ik hier geprobeerd los te laten. Mijn focus was op het terugkomen van mijn kruisbandblessure en weer lekker voetballen.`

Met plezier kwam Anne na de winterstop ook weer tot topprestaties. Op trainingskamp met de hoofdmacht luisterde zij haar eerste optreden als invalster op met twee treffers binnen één minuut. Met de beloften smaakte zij het genoegen van goals en overwinningen in achtereenvolgende duels met Feyenoord, PSV en Ajax.

Toegevoegd aan de A-selectie maakte Anne vervolgens in de uitwedstrijd tegen Ajax voor de Eredivisie Cup haar officiële debuut. Toen de doelvrouw van de Amsterdammers in de voorlaatste minuut Jannette van Belen van scoren hield, nam Anne in de rebound de winnende treffer voor haar rekening. `Het enige wat ik dacht, was: die bal moet erin. Toen ik me daarna omdraaide, kon ik eerst niet beseffen dat ik `m echt had gescoord. Pas na afloop kwam het bij me binnen.` Anne is vooral blij dat ze na drie jaar niet te hebben gevoetbald nu het gevoel heeft dat zij terug is op haar oude niveau en hoopt volgend seizoen deel uit te maken van de hoofdmacht. `Het lijkt erop dat alle pech niet voor niets is geweest. Wat ik nu heb meegemaakt, maakt het allemaal waard.`

Fotografie: Ed Baars