Fan van ver: Wim van Kampen

ADO Den Haag krijgt steeds meer fans. Ze komen inmiddels niet alleen meer uit de stad zelf, maar uit heel Nederland. Er zijn zelfs supporters die in het buitenland wonen. In deze rubriek stellen we die fans aan je voor. Dit keer Wim van Kampen uit het Brabantse Oirschot.

Een fan in hart en nieren kunnen we Van Kampen wel noemen. Hij is 60 jaar en daarvan al 57 jaar supporter van ADO Den Haag. Toen hij 3 jaar was nam zijn vader hem al mee naar de wedstrijden van onze groengele ploeg. Ondanks dat zijn vader en hij 'die-hard' supporters waren, verhuisden zij met het hele gezin in 1969 naar het zuiden van Nederland.

"De verhuizing vond ik verschrikkelijk", vertelt Van Kampen nu. "Ik vond dat echt heel erg, maar we konden er niets aan veranderen. De wijk waar wij destijds in woonden was een legerwijk, want mijn vader zat bij het leger. Die buurt was niet bepaald 'je-van-het', en mijn moeder wilde er weg. In de buurt van Den Haag was er niets geschikt en dus verhuisden we naar mijn zus die al in Oirschot woonachtig was. Ik heb de eerste 6 jaar die ik daar woonde geen wedstrijd gemist van ADO Den Haag. Dit was zeker niet altijd makkelijk want mijn vader wilde niet meer mee door 'het gedoe op de lange zijde' en dus ging ik meestal liftend naar Den Haag om aanwezig te kunnen zijn bij de wedstrijden."

Hoe diep de liefde voor de club zit blijkt dus wel. Op de vraag: hoe is deze liefde ontstaan? Antwoordde Van Kampen trots: "Toen ik drie was ging ik altijd al mee met mijn vader 'op het knietje', dat betekende dat hij niet voor mij hoefde te betalen, want ik kon gewoon op schoot! Echt bijzonder werd het voor mij als er mensen niet waren en ik dus een eigen stoel kreeg. We zaten altijd naast de hoofdtribune in het Zuiderpark. Toen ik 7 jaar was voetbalde ik zelf bij Blauw-Oranje samen met Aad Kila. Samen werden we toen gescout en hebben we gevoetbald bij ADO Den Haag. Je begrijpt wel, toen heb ik de club nooit meer los gelaten."

In Oirschot trouwde Van Kampen en kreeg hij maar liefst vier kinderen. In die periode ging hij wat minder naar ADO Den Haag, maar dit betekent niet dat hij de liefde voor zijn club niet heeft doorgegeven. "Mijn oudste dochter is gewoon ziek als we verliezen. Mijn enige zoon is ook groot fan en wil eigenlijk altijd wel mee. Echter is hij behoorlijk wagenziek en is een ritje van 230 kilometer dan niet niets. In dit opzicht is het Kyocera Stadion trouwens wel een uitkomst. Het komt goed uit dat het aan de rand van de stad ligt en daarbij is de sfeer gewoon goed. Toch had ik mijn kinderen ook nog wel graag mee genomen naar het Zuiderpark. Dit had toch iets authentieks."

De hoogtepunten van Van Kampen waren niet op één hand te tellen. Hij koos drie momenten uit: "De wedstrijd tegen West Ham United die we toen 4-2 wonnen. Ook de wedstrijd tegen FC Köln. We speelden toen in groen-rood en we hadden vuurpijlen mee in die kleur. Oh, en ik weet nog goed, toen ADO Den Haag precies 60 jaar bestond, stonden we in de rust al 3-0 voor tegen Feyenoord, door onder andere een prachtig doelpunt van Harry Heijnen. Dat terwijl wij toen laatste waren en zij eerste. In de rust was toen snel al een krantenartikel over deze eerste helft geschreven en die werden toen in het stadion uitgedeeld."

Aanmelden

Ben of ken jij ook een fan van ver? Meld je dan snel aan via www.adodenhaag.nl/fanvanver