Woensdagmorgen is het trieste bericht binnengekomen dat onze oud-speler Harry Heijnen (74 jaar) is overleden. Onze gedachten gaan uit naar zijn familie.

Harry Heijnen: Een Limburger, die Hagenaar onder Hagenaars werd

Met het overlijden van Harry Heijnen (74) is één van de populairste spelers van ADO heengegaan uit de jaren zestig. Al vanaf zijn eerste wedstrijd in het Zuiderpark, op 4 juli 1962 tegen het Turkse Ankaragücü (4-0), was hij geliefd bij het Haagse publiek, vooral bij de aanhang op de Lange Zij. Harry Heijnen speelde exact dezelfde seizoenen bij ADO als Ernst Happel de club trainde. Happel haakte af in maart 1969, Harry speelde zijn laatste wedstrijd in het Zuiderpark op 1 juni tegen DOS (1-3).

In de periode van 1962 tot en met 1969 kwam Harry Heijnen uit in 200 competitiewedstrijden en maakte daarin 61 doelpunten, speelde 28 bekerduels en vier Europa Cupwedstrijden. Met Intertoto-wedstrijden en vriendschappelijke duels daar nog bij kwam hij tot rond 300 wedstrijden. En hij speelde eenmaal voor Oranje, op 18 september 1966 in Wenen tegen Oostenrijk, dat met 2-1 won.

Het Haagse publiek kent Harry Heijnen als een snelle, hard en regelmatig raak schietende rechtervleugelspits, als producent van vele voorzetten richting het ‘gouden’ hoofd van Lambert Maassen. Harry Heijnen droeg in belangrijke mate bij aan de ontwikkeling van ADO van een bescheiden middenmoter tot een structurele subtopper in de Eredivisie. Een belangrijk deel hiervan was ook toe te schrijven aan de aanpak van trainer Ernst Happel, de spelers die een eenheid vormden en een bestuur, dat via de weg van de geleidelijkheid de club voorbereidde op spelen van internationaal voetbal.

In 1964 kwam er een lichtinstallatie in het Zuiderparkstadion, die het spelen van vriendschappelijk voetbal mogelijk maakte tegen bekende Europese ploegen als Schalke’04, MSV Duisburg, Club Brugge, Beerschot, Boldklubben Kopenhagen Rot Weiss Essen, Norwich City en West Bromwich Albion. ADO toerde in 1967 zeven weken door de Verenigde Staten als de San Francisco Golden Gate Gales. Het speelde Intertotowedstrijden, bereikte de halve finale voor de Intertoto, won de KNVB-beker in 1968 en speelde voor de Europa Cup voor bekerwinnaars tegen Grazer AK en FC Köln. Het kenmerkende van die tijd was ook, dat ADO vooral in het Zuiderpark dé Angstgegner was van de toenmalige nationale grootmachten Ajax en Feyenoord. In de big matches tegen de Grote Twee speelde Harry Heijnen vaak een belangrijke rol.

Zoals op 3 december 1967 thuis tegen Ajax, waarin hij met een onbedaarlijk hard schot na een hoekschop van Kees Aarts de enige treffer maakte. Ook in 1964 was Harry Heijnen de maker van de enige treffer thuis tegen Ajax.

ADO floreerde en glorieerde lange tijd met het 4-2-4-systeem. Voordat de Ausputzer zijn intrede deed, hadden de meeste tegenstanders de grootste moeite met de wijze waarop ADO van achteren  uit speelde en met dieptepasses op de vleugelspitsen Harry Heijnen op rechts en Kees Aarts op links lanceerden. Harry Heijnen was vanaf zijn eerste wedstrijd in het Zuiderpark populair. Hij maakte een goede entree door in zijn eerste optreden in het Zuiderpark tegen Ankaragücü te scoren, door zijn nimmer aflatende ijver, zijn tegenstander keer op keer voorbij te snellen. Toen al klonken de spreekkoren van ‘Harry-Harry-Harry’ van vooral de Lange Zij.

Harry Heijnen was een echte Limburger. Hij kwam van VVV uit Venlo, maar in zijn ADO-tijd was hij iemand die uitstekend was geïntegreerd en zich Hagenaar onder de Hagenaars voelde. Na zijn ADO-periode ging hij terug naar Limburg. Hij speelde eerst voor MVV, daarna sloot hij zijn voetballoopbaan af bij VVV, waar hij zijn profloopbaan was begonnen.

Afscheid van ADO als speler betekende geen vaarwel van de club of van de stad. Bij diverse gelegenheden als wedstrijden voor Oud ADO en reünies kwam Harry Heijnen bijna altijd uit Limburg om onder zijn oude makkers en bekenden te vertoeven. Tot op hoge leeftijd trok hij de voetbalschoenen aan. Tot het niet meer ging, het moment waarop een vreselijke ziekte (slokdarmkanker) ging domineren en hem uiteindelijk zou verslaan. Harry was zich bewust van het onvermijdelijke lot dat hem wachtte. Dit was aanleiding om op 6 april 2014 nog eenmaal een wedstrijd bij te wonen van ADO Den Haag. Vooral dankzij de inspanningen van voormalig ADO-speler René Pas ging Harry’s laatste wens in vervulling. ADO Den Haag - FC Utrecht (4-1) was niet alleen een mooie wedstrijd, maar ook een mooi afscheid, dat Harry Heijnen bewust heeft mogen meemaken. Een afscheid van ADO, waar hij zijn mooiste tijd als voetballer beleefde. ADO prees zich gelukkig hem dat te hebben kunnen geven. Iets terug hebben kunnen doen voor al het onvergetelijke, dat hij de club en vele Haagse voetballiefhebbers zeven jaar lang had gegeven. In gedachten zal het ‘Harry-Harry-spreekkoor ‘ nooit verstommen, maar in herinnering blijven klinken.

Een verslag van zijn laatste bezoek aan ons:
www.youtube.com/watch?v=38X_wXWVng0

Met dank aan Frans Leermakers