In memoriam: Vujadin Boskov

In zijn geboorteplaats Novi Sad (Servië) overleed in het afgelopen weekeinde oud-trainer Vujadin Boskov in de leeftijd van 82 jaar. Hij was één van de legendarische buitenlandse toptrainers die ADO/FC Den Haag heeft gekend en hoort in het rijtje Ernst Happel en Vaclav Jezek. Hoewel Vujadin Boskov FC Den Haag slechts twee seizoenen (1974-1975) onder zijn hoede had, slaagde hij erin nadrukkelijk zijn stempel te drukken op de sportieve prestaties. Als speler had hij al een enorme reputatie (Vojvodina, Sampdoria, Young Boys, 57x Joegoslavisch international), als trainer was FC Den Haag voor hem het begin van een loopbaan die eveneens indrukwekkend zou worden. Vujadin Boskov was een pure topsporter. Bij hem moest alles wijken voor het optimale resultaat. Niets mocht aan het toeval worden overgelaten, de voorbereiding, inzet en het functioneren moesten honderd procent zijn. Hij kneep de citroen die hij met FC Den Haag in handen kreeg tot, nee tot en mèt de laatste druppel uit. Met FC Den Haag kreeg Boskov in 1974 een overwegend jong elftal (Martin Jol, Tscheu-la Ling, Boudewijn de Geer en de iets oudere Joop Korevaar, Simon van Vliet, Aad Kila, Hans Bres en Rob Ouwehand)in handen met enkele routiniers als doelman Ton Thie en aanvoerder Aad Mansveld. Hij nam Dojcin Perazic mee uit Joegoslavië en had met hem ook iemand om in eigen moedertaal te converseren. Toen in de voorbereiding bleek, dat de aanval in schotvaardigheid tekort schoot kwam Henk van Leeuwen (als speler van Roda JC topscorer van de Eerste divisie) naar het Zuiderpark. Die aankoop bleek een schot in de roos. In de competitie boekte FC Den Haag afwisselend succes en in het bekertoernooi kwam de ploeg steeds met de hakken over de sloot verder. De finale werd wel bereikt. FC Den Haag was de underdog tegen de huizenhoge favoriet FC Twente. FC Den Haag stuntte door met 1-0 te winnen door een doelpunt van Henk van Leeuwen, ingeleid door een vrije trap van Aad Mansveld en een voorzet van Dojcin Perazic. Het was een onverwacht succes, dat ineens grote perspectieven opleverde. Zo kon Lex Schoenmaker van Feyenoord terugkeren naar het Zuiderpark. Boskov sprak zijn enorme netwerk aan, waardoor FC Den Haag als bekerkampioen van Nederland overal in Europa terecht kon voor het spelen van wedstrijden en toernooien. De voorbereiding op het tweede seizoen onder Boskov vond deels plaats in Joegoslavië met wedstrijden tegen Dynamo Zagreb, Olimpija Lljubljana en Rijeka. FC Den Haag nam deel aan het Torneo de Naranja in Valencia en speelde lucratieve en leerzame vriendschappelijke duels bij AEK Athene en tegen de nationale ploeg van Marokko. In de competitie was FC Den Haag op tijd in vorm om in het toernooi om de Europa Cup II een rol van betekenis te kunnen spelen. Het Deense Vejle BK en het Franse RC Lens werden uitgeschakeld. In de kwartfinale stond FC Den Haag tegenover West Ham United. In het Zuiderpark leek de basis te worden gelegd voor kwalificatie voor de halve finales. Bij rust van de legendarische ontmoeting in het Zuiderpark leidde de formatie van Boskov met 4-0. De uitslag zou 4-2 worden. De return in Londen ging met 3-1 verloren. Met het bescheiden FC Den Haag had Vujadin Boskov zoveel naam gemaakt, dat hij prompt in de belangstelling stond van grote clubs. Feyenoord werd het volgende station van de Joegoslaaf. Daarna volgden o.a. Sampdoria, waarmee hij de Europa Cup II won en de finale bereikte van de Europa Cup I tegen het Barcelona van Johan Cruijff als trainer en Ronald Koeman als matchwinner in Londen. Ook was Boskov trainer van Real Zaragoza, Real Madrid, AS Roma, Napoli en het nationale team van Joegoslavië dat deelnam aan het EK 2000 in Nederland en België. Oranje versloeg het team van Boskov met 6-1. Boskov bekleedde het bondscoachschap van zijn vaderland in de nadagen van zijn imposante trainersloopbaan. Het Haagse betaalde voetbal is Vujadin Boskov veel dank verschuldigd. FC Den Haag heeft ten volle mogen profiteren van zijn topsportmentaliteit en indrukwekkende netwerk. Hoewel het al bijna veertig jaar geleden is, dat hij FC Den Haag diende, zijn wij hem niet vergeten. En dat zullen wij ook niet doen nu hij niet meer onder ons is.