Met groot verdriet heeft ADO Den Haag kennisgenomen van het overlijden van de iconische oud-keeper Ton Thie. De voormalig doelman, volgens velen de beste aller tijden van ADO Den Haag, is 76 jaar geworden.
Thie woonde de afgelopen decennia, vanaf 1996 om precies te zijn, in Gambia. Daar was hij aanvankelijk een soort voetbalontwikkelingswerker en woonde en leefde hij net als vele mensen in bescheiden omstandigheden. Thie diende ADO en FC Den Haag van 1964 tot en met 1976 en keepte 378 competitiewedstrijden, 45 bekerduels, zestien Europese wedstrijden en 122 vriendschappelijke ontmoetingen. Zijn competitiedebuut maakte de sluitpost – tegelijk met Aad Mansveld – op 23 augustus 1964 tijdens Telstar-ADO (2-1). Zijn laatste optreden dateert van 12 december 1976 bij FC Den Haag-AZ’67 (2-1). Wegens slepende liesklachten beëindigde Thie zijn loopbaan als voetbalprof. Hij nam tijdens de voorbereiding op het seizoen 1977/1978 officieel afscheid, in de rust van de oefenwedstrijd FC Den Haag-Slovan Bratislava op 27 juli 1977.
Voorzitter Herman Choufoer zet Ton Thie in de bloemen voor diens 250ste wedstrijd onder de lat bij ADO.
De voetballoopbaan van Thie begon bij de jeugd van Olympia in zijn geboortestad Gouda. Daarna vertoefde hij nog een tijd bij de jeugd van Excelsior en begon zijn profloopbaan bij Hermes DVS. In de zomer van 1964 maakte Thie als negentienjarige, met de status van groot talent, de overstap van de Schiedamse club naar ADO. Daar groeide hij uit tot één van de beste keepers van Nederland. Tot een optreden in het Nederlands Elftal bracht hij het echter net niet. Op dit vlak had hij de pech te maken te hebben met een brede lichting van topkeepers als Eddy Pieters Graafland, Jan van Beveren, Pim Doesburg, Tonny van Leeuwen, Nico van Zoghel, Jan Jongbloed, Heinz Stuy en later Piet Schrijvers. Voor Jong Oranje en het Nederlands B-elftal was hij wel regelmatig actief.
Thie was een doelman met katachtige reflexen, die goed anticipeerde met het uitlopen en vrijwel altijd heer en meester was in luchtduels. Bij zijn komst naar Den Haag moest hij eerst de concurrentiestrijd aan met Martin van Vianen, die na twee jaar verhuisde naar stadgenoot Holland Sport. Met het ADO van trainer Ernst Happel maakte hij de opmars in de Eredivisie mee tot structurele subtopper. Met de toenmalige ploeg bereikte Thie eerst de bekerfinales van 1966 (verloren van Sparta Rotterdam) en 1968 (gewonnen van Ajax). Dat lukte Thie daarna ook met FC Den Haag onder trainer Vaclav Jezek in 1972 (3-2 verloren van Ajax) en onder trainer Vujadin Boskov in 1975 (gewonnen van FC Twente). De keeper speelde mee in diverse Europese wedstrijden, waaronder in de memorabele kwartfinale van de Europa Cup II tegen West Ham United. Ook de trip door de Verenigde Staten in 1967 was voor hem een hoogtepunt. ADO speelde toen onder de naam San Francisco Golden Gate Gales tegen gerenommeerde Europese en Zuid-Amerikaanse clubs in een competitie om het ‘soccer’ te promoten.
Ton Thie blaast even uit met Jan van Beveren tijdens een training van Oranje.
In 1974 eindigde Thie in de door de NOS georganiseerde verkiezing van Speler van het Jaar samen met Jongbloed als eerste en zo kwam hij in het bezit van de daaraan verbonden Eddy PG Trofee. Het beeld was te bewonderen in het (tijdelijk ontruimde) ADO Den Haag Museum. Tijdens de festiviteiten rond de viering van het honderdjarig bestaan van ADO Den Haag werd Thie gekozen tot de beste doelman aller tijden van de club. Nog regelmatig is Thie op televisie te zien, als er beelden worden vertoond van één van het legendarische doelpunt dat Johan Cruijff maakte op 2 januari 1972 tijdens FC Den Haag-Ajax, beter bekend als ‘Johans lob over Thie’.
In de laatste jaren van zijn loopbaan combineerde Thie zijn voetbalactiviteiten met een baan bij het bronbemalingsbedrijf van Karel Borsboom, destijds één van FC Den Haags belangrijkste sponsoren. Na zijn actieve voetbalcarrière werd Thie uitbater van het restaurant van het zwembad De Tobbe in Gouda. In 1996 vertrok hij met zijn partner naar Gambia. Enkele oude clubgenoten als Harry Heijnen en René Pas zochten hem daar op en ontdekten dat Thie daar in zeer bescheiden omstandigheden leefde. Zij vernamen ook dat hij het er naar zijn zin had, maar dat niet meer dan een fotootje op een kleine tafel in de keuken herinnerde aan zijn rijke loopbaan. De laatste jaren, toen zijn gezondheid achteruit ging, wilde hij liever geen contact meer met mensen uit de voetballerij.
ADO Den Haag dankt Ton voor alles wat hij voor de club gedaan en betekend heeft. Wij wensen zijn nabestaanden alle sterkte toe bij het verwerken van het grote verdriet om het verlies.
Met Aad Mansveld (links) en Simon van Vliet (rechts) stapt Ton Thie voldaan van het veld in De Meer na Ajax een gelijkspel (0-0) te hebben afgedwongen.
Voor het seizoen 1964/1965: Ton Thie (rechts) en Martin van Vianen (links) strijden om de plaats onder de lat van ADO.
Assistent-trainer én verzorger Rinus Loof plakt een pleister op de wenkbrauw van Ton Thie.