Ze slaagde vorig jaar aan het Sorghvliet voor haar eindexamen, ging daarna naar goed hofstedelijk gebruik studeren in Leiden, maar had als kind van Graaf Willem een heel andere carrière in gedachten. Na haar debuut in de eigen Residentie volgde deze zomer de promotie van de beloften naar het Haagse A-team voor Cato Pijnacker Hordijk.
In een prima laatste seizoen als captain van het beloftenteam verdiende Cato Pijnacker Hordijk als relatieve laatbloeier de stap naar de A-selectie van ADO Den Haag Vrouwen. Voor de 19-jarige verdedigster voelde het een beetje als haar overgang van de middelbare school naar de universiteit van een jaar eerder. `Je komt toch in een nieuwe omgeving, al was het voor mij ook vertrouwd, omdat ik vorig seizoen al vaak heb mogen meetrainen en veel meiden ken.` Daardoor voelde zij minder schroom om haar mond open te trekken. `In het veld probeer ik dat wel te doen, want zeker voor een verdediger is dat belangrijk. Sjaak Polak vindt communicatie tussen speelsters ook erg belangrijk. Ik merk wel dat ik het nog niet zoveel doe als bij de beloften.`
Het meetrainen met de A-selectie heeft Cato geholpen het niveauverschil te overbruggen. `Als je begint mee te trainen, merk je dat dat verschil met de beloften er is, vooral aan de snelheid van handelen. Bij de A-selectie kan je niet meer 3 seconden over iets doen en moet je ook altijd aanstaan. Bij de beloften leer je ook, maar dat gaat toch anders. Voor mijn gevoel moet ik mij hier meer inzetten en wordt er veel meer van mij gevraagd.`
Serieuzer
Op de vraag waar zij bij de hoofdmacht het meest aan heeft moeten wennen, antwoordt Cato: `Het is nu allemaal net iets serieuzer.` Dat neemt het plezier dat zij aan het voetbal beleeft allerminst weg. `Er wordt net zoveel plezier gemaakt als bij de beloften en als ik meetrain, sta ik echt te genieten.` Dat serieuze zit wel in een grotere focus voor wedstrijden. `En in deze groep is iedereen wat ouder. Bij de beloften speel je ook met 16-jarigen en op die leeftijd ben je nu eenmaal nog niet volwassen. Dat merk je in de omgang met elkaar.`
Mede als gevolg van een viertal langdurig geblesseerden telt de spelersgroep dit jaar een flink aantal nieuwkomers. `Er is ook een aantal heel belangrijke speelsters én leiders vertrokken. Er zullen nu nieuwe meiden moeten opstaan om hun rol in te vullen. Dat moet je ook samen met elkaar doen en ik heb er wel vertrouwen in dat dat lukt. Bij ADO Den Haag worden er nu eenmaal elk jaar speelsters weggeplukt. Wat dat betreft is dit seizoen niet veel anders. Wij hebben met de nieuwe groep nu twee weken getraind. Natuurlijk moet je wennen, maar voor mijn gevoel gaat het goed. Bij de beloften kwamen er ook elk jaar nieuwelingen bij en begon je weer met een nieuw team. Daarmee de draad weer oppakken, gaat eigenlijk vanzelf.`
Cato Pijnacker Hordijk bereidt zich naast Laura Dankelman voor op het nieuwe seizoen.
Foto: Eric de Wit
1 April
Op een ijs- en ijskoude vrijdagavond (1 april!) vierde Cato haar Eredivisiedebuut voor ADO Den Haag Vrouwen in het eigen stadion. `De week van tevoren lag ik nog ziek in bed, maar toen ik weer ging meetrainen, voelde ik me supergoed. Omdat Sjaak Polak toen nog herstellende was van zijn operatie, was Alex Scholte op dat moment hoofdtrainer. Woensdag vertelde hij mij dat ik voor de eerste keer bij de wedstrijdselectie zou zitten. Ik ging er niet echt vanuit dat ik aan spelen toe zou komen. Natuurlijk moet je wel scherp zijn voor zo`n wedstrijd, want als je er toch in moet komen, moet je er wel direct staan. En ik zat als enige verdedigster op de bank.`
Toen zij rechtsback Bo Vonk zag kampen met kramp, wist Cato dat zij aan de bak moest. `Heel leuk om dat in je eigen stadion voor best veel fans te kunnen doen.` Bij het ingaan van het Haags kwartiertje was het zover. `Vlak daarvoor kwamen wij op 2-0`, staat haar nog bij. `Dat gaf iets meer rust, al voel je nog wel veel druk en is het toch heel spannend.` Bij de beloften gewend om in het centrum van de verdediging te staan, was de rechtsbackpositie voor haar niet nieuw. `Daar heb ik ook vaak gespeeld, al was het wel weer even wennen. Het is in ieder geval handig om op meerdere posities uit de voeten te kunnen.`
Voor haar tweede optreden in de hoofdmacht, een benefietwedstrijd voor Oekraïense vluchtelingen bij sc `t Gooy, keerde Cato daarna terug op bekend terrein. `Alex Scholte maakt af en toe nog een grap over het toernooi dat wij daar jaren terug met het schaduwteam (voorloper van het beloftenteam, red.) speelden. In de finale tegen een jeugdteam van VV Alkmaar waren wij voetballend de mindere ploeg. Wij speelden toen allemaal bij onze eigen club en hadden eens in de twee weken een training of wedstrijd met het schaduwteam.` Op scherp gezet door Scholte weigerden de Haagse talenten in de eindstrijd te capituleren. `Voor de wedstrijd had hij een speech gehouden over Haagse passie en strijd, dus wij gingen aardig gehyped de wedstrijd in.` Cato bracht het `no pasarán` in de praktijk met een overtreding, die haar een allereerste gele kaart én een voortijdige douche opleverden. Resultaat was echter ook dat de Haagse strijders stand hielden en via strafschoppen de hoofdprijs pakten.
Echt blij
Hoewel zij bij de beloften uitblonk in het hart van de verdediging, heeft zij nu geen voorkeur voor die positie. `Ik wil ook als rechtsback goed uit de voeten kunnen. Uiteindelijk blijft de bal rond en maakt het mij niet uit waar ik sta, als ik maar lekker kan voetballen.` Ook nu zij in de Eredivisie is beland, beleeft Cato aan het voetbal vooral plezier. `Ik word echt blij van voetballen, van duels winnen, ballen strak inspelen, een bijdrage leveren aan het team. Als ik een keer niet lekker heb getraind, kan ik daar een hele dag chagrijnig door zijn.`
Onderscheidt Cato zich door haar duelkracht en onverzettelijkheid, als aanvoerder van de beloften wist zij dit seizoen voor het eerst ook haar naam op te laten lichten op het scorebord door koppend toe te slaan uit corners. `Bij de jongens van Graaf Willem II VAC bleef ik altijd achter bij corners, omdat anderen langer waren. In het vrouwenvoetbal ben ik met mijn 1,72 meter iets langer dan gemiddeld en ga ik wel mee naar voren.` Haar plotselinge productie was ook een bewijs dat oefening kunst baart. `Met Bianca Koppers hebben wij met de beloften aardig op corners geoefend.` De aanvoerdersband zat Cato bij de beloften ook als gegoten. Door het vertrek van captain Gwyneth Hendriks is die band bij het eerste nu vacant. `Als het mij gevraagd zou worden, zou ik zeker geen nee zeggen. Maar er zijn andere meiden met veel meer ervaring in de Eredivisie en die heb je zeker nodig. Ik hoop er dit seizoen vooral veel ervaring bij te krijgen.`