Tyronne Ebuehi: veel te danken aan zijn vader

Tyronne Ebuehi heeft in meerdere opzichten veel te danken aan zijn Nigeriaanse vader. Voor de verdediger is hij zijn steun en toeverlaat. Zit het even tegen, dan beurt zijn vader hem op. Heeft Ebuehi de wind in de zeilen, dan zorgt zijn vader met een kritische noot dat zijn zoon niet gaat zweven. De roots van zijn vader maakt van Ebuehi zelfs een bijna-international.

Daar waar ADO Den Haag in september en oktober een serie mindere wedstrijden op de mat legde, zal één man toch een beter gevoel over hebben gehouden aan die duels: Tyronne Ebuehi. De rechtsback heeft zich inmiddels opgewerkt tot vaste basisklant. Hoe anders zag dat er een paar maanden geleden uit voor de Haarlemmer. "De voorbereiding was een paar weken oud toen José San Roman uit Argentinië werd gehaald", vertelt Ebuehi. "Je weet dat zo’n speler niet als bankspeler naar ADO Den Haag komt. Dan heb je er opeens een concurrent bij voor mijn favoriete rechtsbackpositie. Natuurlijk baal je daar even van, maar het gaf mij wel de motivatie om nog harder te werken om mijn plek terug te krijgen. En dat dat nu gelukt is, stemt mij tevreden, hoewel ik wel baalde dat we het als team minder deden."

Het tekent de 20-jarige Ebuehi dat hij niet bij de pakken neer is gaan zitten en zich terug geknokt heeft. Het zit in zijn karakter: hard werken en nooit ergens met de pet naar gooien. Het is een mentaliteit die hij niet van een vreemde heeft. Ebuehi heeft het meekregen van zijn vader. "Vanaf het moment dat bleek dat ik wel een aardig potje kon voetballen, heeft mijn vader me altijd op het hart gedrukt dat 'leuk' tegen een balletje trappen niet voldoende is. Om te slagen als voetballer moet voor meer dan honderd procent voor je vak leven. Door hard te werken, bereik je wat je wilt bereiken."

"Er valt nog een hoop te verbeteren aan mijn spel"

- Tyronne Ebuehi

Ebuehi woont nog in zijn ouderlijk huis. Dagelijks praat hij daar met zijn vader over het vak profvoetballer. Een vak dat ups en downs kent. "Als je even niet gaat zoals ik wil, kan mijn vader me opbeuren. En dat lukt hem altijd. Maar hij is ook de eerste om kritiek te geven als ik iets niet goed doe. Hij ziet al mijn wedstrijden en weet na afloop precies te vertellen wat wel en niet goed ging. Hij sabelt me niet neer, maar geeft opbouwende kritiek waarmee ik weer verder kan. Je merkt dat hij het beste met me voor heeft. Ik durf wel te zeggen dat mijn vader de belangrijkste persoon in mijn leven is."

Met een Nigeriaanse vader en Nederlandse moeder heeft Ebuehi het voordeel dat hij voor twee landen kan uitkomen. Uit zijn vaderland kwam een aantal weken geleden een verrassend telefoontje van de bondscoach van Nigeria. "Hij wilde me selecteren voor de WK-kwalificatiewedstrijd tegen Algerije. Ik zie het als een hele eer dat ik in Nigeria word opgemerkt. Maar op dit moment vergt ADO Den Haag mijn volledige aandacht. Zeker nu ik geregeld in de basis sta. Daarom leek het me niet het juiste moment lijkt om naar Nigeria af te reizen voor de wedstrijd. Ik wilde me helemaal op de club focussen. Ik sluit zeker niet uit dat ik op een eventuele volgende uitnodiging wel in ga."

Het kan snel gaan in de voetballerij; van bankzitter bij ADO Den Haag tot neo-international. Zowel de bondscoach van Nigeria als Zeljko Petrovic lijken het dus wel in Ebuehi te zien zitten. Hoe komt dat volgens hemzelf? "Een goede vraag. Die zou je eigenlijk aan hen moeten stellen, haha. Maar ik ben iemand die nooit verzaakt, zal altijd alles geven. Ik luister naar de trainer en zal geen grote mond teruggeven. Een stille kracht misschien, ja. Toch ga ik niet denken dat ik er al ben. Er valt nog een hoop te verbeteren aan mijn spel. Verdedigend ben ik al flink vooruit gegaan. Alleen worden er ook aanvallende acties van een moderne back verwacht. Daar moet ik me nog meer in ontwikkelen. Ik ben soms te bang naar voren te gaan. Ik werk er dagelijks aan dat aspect te verbeteren. Ik train bijvoorbeeld veel op voorzetten. Aanvallen voelt steeds vertrouwder."