News

Ondanks het voortdurende verlies van topspeelsters en een loodzware blessurelast presteerde ADO Den Haag Vrouwen het afgelopen seizoen opnieuw prima. Ook de eigen jeugdopleiding wierp weer vruchten af. Technisch manager Annabel Toorenburg is trots op wat er is bereikt en weet zeker dat de club het de Nederlandse top moeilijk kan blijven maken.

Kort nadat Wiëlle Douma en Kirsten van de Westeringh de vorige zomer het Friese Haagje voor de Residentie hadden verruild, lieten zij weten dat er bij hun nieuwe club fanatieker werd getraind dan zij gewend waren. `Dat zeiden speelsters die van Excelsior kwamen eerder ook. Maar als je van speelsters die van een concurrent komen al na een week hoort hoe hard er hier wordt getraind en dat er van de speelsters veel wordt verwacht, dan is dat een groot compliment`, vindt Annabel Toorenburg. De club prijst zich gelukkig met hoofdtrainer Sjaak Polak. `Hij is ook een trainer die speelsters het plezier in voetbal terug kan geven. Soms doet hij dat met een dolletje. Boos worden kan hij ook, maar hij zal dat nooit voor de camera`s doen.`

De prestaties dit seizoen - een vooral na de winterstop bevochten vierde plek in de Pure Energie Eredivisie Vrouwen, de derde periodetitel en een ongelukkig verloren halve finale in de strijd om de KNVB-beker - waren eveneens een bron van vreugde. Helemaal omdat de club dit seizoen kampte met een loodzware blessurelast. Ilham Abali en Shanique Dessing zaten het hele seizoen op de tribune en kregen daar in de laatste weken van het seizoen gezelschap van Maartje Looijen, Anne Sellies, Pleun Raaijmakers en Kirsten van de Westeringh. Op de valreep kwam daar nog Jannette van Belen bij.

Annabel ziet geen verband tussen hun zware blessures en het harde trainen. Zo ontstond alleen de blessure van Anne Sellies tijdens een duel op de training en besteedt ADO Den Haag Vrouwen juist veel aandacht aan het voorkomen van kruisbandblessures. Annabel nodigde de daarin in gespecialiseerde orthopeed Van Arkel twee keer uit om voorlichting te geven. `De 11+ warming-up, speciaal ontworpen om kruisbandblessures tegen te gaan, gebruiken wij al vanaf de jeugd. Verder doen wij woensdag een extra krachttraining op het veld om de bovenbenen sterker te maken. Sander Luiten (die Annabel dit seizoen assisteerde, red.) heeft samen met de fysiotherapeuten van B&B de krachttraining dit seizoen ook gestructureerd voor onze jeugd.`

Werk en voetbal

Een keerzijde van de goede prestaties was dat ADO Den Haag Vrouwen opnieuw belangrijke krachten kwijtraakte. PSV roofde captain Gwyneth Hendriks en Shanique Dessing, Feyenoord deed Amber Verspaget een aanbod waar zij geen nee tegen kon zeggen en Romy Speelman koos voor haar maatschappelijke carrière in het onderwijs. `Als wij zo`n speelster een salaris zouden kunnen bieden in plaats van een onkostenvergoeding, dan behoud je haar`, denkt Annabel. De club maakt nu samen met de Stichting Werkgever Sportclubs Den Haag meer werk van zogenoemde duale trajecten. Die moeten speelsters helpen geschikt werk naast het voetbal te vinden.

Ondanks het gebruikelijke verlies van speelsters, ziet Annabel de kloof met de top niet steeds groter worden. `Ik vind dat ADO zich ook dit seizoen weer kon meten met de top`, refereert zij eveneens aan goede resultaten tegen PSV (twee keer winst), Ajax (twee keer gelijk) en FC Twente (twee keer 4-4).` Wel ziet zij met lede ogen aan dat elders weggehaalde speelsters bij topclubs op de bank komen te zitten. `Die andere clubs worden daardoor minder sterk.`

Om het gat dat de vertrekkers én de langdurig geblesseerden achterlaten te dichten, is ADO Den Haag Vrouwen gedwongen om speelsters van buiten te halen. Annabel is blij met de komst van Daniëlle Noordermeer (van Excelsior), Nicole Stoop (VV Alkmaar), Lobke Loonen (KAA Gent) en Lysanne van der Wal (FC Twente). `En ik ben nu nog bezig met twee anderen.`

Geeft de club niet liever de voorkeur aan zelf opgeleide speelsters? `In het verleden hebben wij speelsters wel eens te snel doorgeschoven. Nance van der Meer raakte daardoor bijvoorbeeld overtraind. Om die reden laten wij speelsters nu langer bij de beloften en trainen zij eerst drie per week met de A-selectie mee, voordat zij de overstap maken. Zo kunnen zij beter wennen aan het hogere niveau. Verder laat Sjaak op woensdag altijd elf tegen elf spelen. Dan mogen er veel beloften meedoen en kan je ook zien of zij kunnen aanhaken. Dat doen wij over de hele linie, ook met speelsters van onder 16 die meetrainen bij onder 17 en van onder 17 die meedoen bij de beloften. Op die manier hopen wij de stap naar een hoger niveau niet te groot te maken.`

Speeltijd

Het komende seizoen promoveren Isa Grimmius en Cato Pijnacker Hordijk van de beloften naar de A-selectie, terwijl Laura Dankelman en Jill van den Ende met de hoofdmacht meetrainen en in de regel zullen spelen bij de beloften. Van de meidenteams - die in hun competitie op de tenen moesten lopen om grotere, sterkere en snellere jongens partij te geven - maken zeven speelsters van onder 17 de overstap naar de beloften en stromen er acht door uit onder 16.

Annabel weet dat speeltijd belangrijk is om aanstormende talenten zich te laten ontwikkelen. `Vorig jaar kon je merken dat wij te weinig oefenwedstrijden hebben gespeeld, ook omdat corona roet in het eten gooide. Om daar iets aan te doen, heeft Sander Luiten een wedstrijdagenda gemaakt, waarin de ene week de meiden onder 16 en de beloften een oefenwedstrijd spelen en de andere week onder 17. Op die manier kunnen meiden van onder 17 ook aansluiten bij de beloften, zodat wedstrijden altijd door kunnen gaan.`

In het A-team was dit seizoen aan hun ontwikkeling te zien dat Louise van Oosten (met Liz Rijsbergen in de voorlopige Oranje-selectie voor het WK onder 20) veel minuten in het A-team maakte en Manon van Raay veel minder. Zou je in sommige gevallen speeltijd voor een talent niet voorrang moeten geven boven resultaat op korte termijn? `Daar hebben we wel over nagedacht, maar met bijvoorbeeld twee jongeren op het middenveld wordt het wel krap. Uiteindelijk heb je ook ervaren speelsters nodig aan wie anderen zich kunnen optrekken.` Zo`n speelster is al jaren clubicoon Barbara Lorsheyd, die al haar inspanningen sinds haar debuut voor ADO Den Haag bij de start van de Eredivisie in 2007 dit seizoen beloond zag met een welverdiend eerste optreden in het Nederlands elftal en haar selectie voor het EK in Engeland.

Merkt ADO Den Haag Vrouwen nu dat er de afgelopen jaren meer concurrentie is gekomen voor de eigen jeugdopleiding? `Heel erg`, antwoordt Annabel. Dat begint al bij onze Futures. Daar is Ajax nu ook mee bezig en dat kan talenten meer bieden, zoals trainen in de Johan Cruijff Arena. Wat wij te bieden hebben, zijn trainingen onder goede trainers en de mogelijkheid om in oefenwedstrijden mee te doen met onze onder 16.` Ook de talentenscouts van ADO Den Haag Vrouwen hebben het rijk niet meer alleen. `Toen wij begonnen, visten wij hier alleen in een heel grote vijver. Sinds Excelsior, Feyenoord en Sparta er met jeugdteams bij zijn gekomen, is de keus in onze regio kleiner geworden.`

Tekst: Roeland Gelink