Een reisdag is een kwestie van goed doorkomen, maar een laatste dag voor een belangrijke wedstrijd is andere koek. Woensdagmorgen werd er om 09.00 uur ontbeten door de hele groep, alvorens de selectie en staf zich waagde aan een rustige wandeling. Nu ligt het hotel op een heuvel in een bosachtig gebied, dus dat was in eerste instantie veel afdalen over glibberige met modder bedekte wegen. De weg die dinsdagavond in het donker met de bus al heel smal oogde, kon nu goed verkend worden. De huisjes langs het smalle slingerdeslang weggetje geven iedereen de twijfel of daar echt mensen wonen? Bij één huis liggen de ramen eruit en staat alles open door ontbrekende deuren, maar er staat wel een oude Lada voor de deur. En ook de poort met prikkeldraad bovenop is bijzonder, want naast die poort staat niets meer, je kunt er aan twee kanten langs lopen. Na een uurtje rondkijken keert de selectie terug naar het hotel.
Na de lunch staat de Rossiyankabus weer keurig voor de deur om de vrouwen naar het stadion te brengen waar donderdag ook de wedstrijd plaats vindt. Bij het stadion worden vlaggen teruggegeven aan de mensen van Rossiyanke, die vorige week voor het Kyocera stadion hingen. Deze worden meteen opgehangen, samen met de grote ADO Den Haag vlag. Een mooi gezicht zo langs een redelijk drukke weg en naast twee grote reclameborden van de wedstrijd.
De kleedkamers zijn erg netjes, het veld is wat hard en kleiïg. Dat vraagt om pinnen onder de schoenen. Een zwaar veld voor de wedstrijd. Het weer is wat druilerig, maar voor een training helemaal prima. De meiden doen eerst hun oefeningen en lopen om op te warmen, alvorens de ballen tevoorschijn komen en er vooral verschillende afwerkvormen worden getraind. En er vliegen nogal wat ballen prachtig in, dat belooft wat!
De ouders van Paola en Yvette van der Veen zijn ook afgereisd en zij zijn met de ADO Den Haag afgevaardigden mee geweest naar een lunch met de mensen van Rossiyanka. En traditioneel zat daar een wodkaproeverij aan vast, ter kennismaking met dit Russische product. Samen met Rob Reijenga, Kees Punt en Bart Caminada worden zij netjes naar de training gebracht, zodat ze daar nog kunnen kijken.
Een ambulance staat keurig klaar naast het veld, zoals de UEFA regels voorschrijven, maar deze is gelukkig niet nodig. Na anderhalf uur is iedereen tevreden. En terwijl schoolkinderen en de plaatselijke talenten nog verder trainen, gaat de ploeg terug de bus in. Een paar stafleden gaan nog even langs een supermarkt, want op de heuvel van het hotel is niets te krijgen. Zij gaan even wat extra water halen, wat joghurt, enz.
En dan terug naar het hotel, langs de toch wat triest ogende huisjes. Hier en daar staat er ineens een nieuw huis tussen met schotel en alles, de verschillen zijn per perceel immens groot.
Na het diner trekt het team zich terug om op basis van beelden het strijdplan met hoofdcoach Sarina Wiegman door te nemen. De tweede Champions Leaguewedstrijd komt steeds dichterbij en dat is te merken.